Programma toelichting

Concert 15 december – De Duif

Amsterdams Symphonie Orkest Con Brio speelt een contrastrijk programma met muziek van centraal Europese signatuur. We reizen in muziek langs Warschau, via Budapest naar Wenen. Muziek van drie generaties componisten die de muziekgeschiedenis voorgoed hebben veranderd.

Witold Lutosławski voltooide zijn kleine suite voor symfonieorkest in 1950. Het diende als een soort studie voor wellicht zijn bekendste werk, het Concert voor orkest. De muziek klinkt vanwege de eenvoud atypisch naast het andere werk van de componist. Al vlak na oplevering schreef de componist een versie voor symfonieorkest. De kleine suite bestaat uit vier delen en is gebaseerd op volksliedjes uit de streek Rzeszów. Net als Lutoslawski was voor de Hongaar Béla Bartók volksmuziek een onuitputtelijke bron.

Het is onvoorstelbaar dat Béla Bartóks vitale, kleurrijke en trefzekere Pianoconcert 3 in E (1945) ontstond in een tijd van armoede, vertwijfeling en een slopende ziekte. Slechts het psalm-achtige middendeel getuigt van de donkere gevoelens waar Bartók mee gekampt moet hebben. De componist schreef dit concert als verjaardagscadeau voor zijn vrouw Dita, eveneens pianiste. Kennelijk voelde Bartók, die gelijkertijd aan zijn altviool-concert werkte, dat dit het laatste werk was dat hij zou voltooien. ‘Het einde’, schreef hij achter de laatste maten van het manuscript. Aan de orkestratie van de laatste zeventien maten was hij niet meer toegekomen.

Brahms
Na de pauze volgt een van de vitaalste werken van Johannes Brahms, die zich bij het componeren ook door volksmuziek liet beïnvloeden. De componist begon relatief laat met het componeren van symfonieën. Zijn respect voor Beethoven was zó groot dat hij zich er lange tijd niet aan waagde. Uiteindelijk schreef hij er vier, elk met een eigen karakter. De Tweede wordt qua karakter vaak vergeleken met Beethovens opgewekte werk de Pastorale: orkestmuziek als een zomerwandeling. Volgens de zwaarmoedige Brahms zelf echter was het werk ‘ondraaglijk melancholiek’. Kom en oordeel zelf.

Over de solist
De Franse Dimitri Malignan werd in 1998 in Parijs geboren en kreeg zijn eerste pianolessen van Nicolas Horvath toen hij nog maar 5 jaar oud was. Daarna volgde hij lessen bij o.a. Jean-Paul Sévilla en Ludmila Berlinskaya. Sinds 2016 studeert hij aan de conservatoria van Amsterdam en Den Haag bij Naum Grubert. Dimitri Malignan won vele prijzen tijdens internationale competities, waaronder de prestigieuze Prix Cortot in 2017, waar hij met zijn 19 jaar de jongste winnaar ooit was. Naast het pianospelen is zijn andere passie componeren; dit moet hij meegekregen hebben van zijn grootvader, de Roemeense componist Henry Mālineanu. Meer informatie over Dimitri Malignan staat op zijn website.